W pierwszej części recenzji, dostępnej tu omówiłam wariant gry Co ty wiesz Panie Jeż?

Dziś recenzja drugiego wariantu gry, czyli kart metaforycznych. Karty wizualnie prezentują się w ten sposób, że z jednej strony karty znajduje się ilustracja, a z drugiej strony pytania do ilustracji.

W instrukcji do gry znajduje się szczegółowy opis, w jaki sposób wykorzystać ten wariant gry, ale ja korzystałam z niego także w przypadku pracy indywidualnej z uczniem. Karty wykorzystałam w początkowej fazy zajęć, pytając dziecko co zmieniło się u niego od czasu, kiedy się ostatnio widzieliśmy. Następnie poprosiłam o wybór jednej z kilku kart metaforycznych rozłożonych przed uczniem, takiej, która jest najbliższa jego nastrojowi lub przypomina mu jakieś zdarzenia z ostatniego czasu. Po tym przeszłam do pytań znajdujących się z drugiej strony karty.

Inny sposób wykorzystania kart metaforycznych do pracy indywidualnej sprawdza się na początku pracy z uczniem, któremu trudno się przełamać. Wykorzystując część z kart metaforycznych prosimy dziecko o ułożenie historii lub proszę o wybór karty, która wydaje mu się najbliższa dla jego nastroju w obecnym momencie i trudności, z którą się w aktualnej

Jeśli chodzi o pracę grupową z kartami metaforycznymi z Pudełka Terapeutycznego to korzystałam z nich w czasie zastępstwa, kiedy podzielam uczniów na małe grupy, każdej z grup przydzielając kilka kart i prosząc, aby członkowie grupy wybrali spośród dostępnych kart tą, która kojarzy im się z czymś, co łączy wszystkich uczniów pracujących w grupie roboczej. W następnej fazie poprosiłam o uzasadnienie, dlaczego wybrali akurat tę kartę oraz o wybranie jednego z pytań z odwrotu karty, z którym czują się na tyle komfortowo, by na nie odpowiedzieć na forum klasowym.